فیلم سینمایی مانی بال: درس‌هایی از مدیریت اطلاعات

مانی بال (moneyball) فیلمی آمریکایی در ژانر زندگی‌نامه‌ای، ورزشی و درام است که بنت میلر کارگردانی آن را بر عهده داشت. داستان فیلم بر پایه کتابی با همین نام نوشته مایکل لوئیس نوشته‌شده است و داستان آن برگرفته از اتفاقات واقعی است.

فیلم در مورد مدیر یک تیم ورزشی بیس‌بال (اوکلند اتلتیکس) به نام بیلی بین با بازی برد پیت است. این فیلم نشان می‌دهد چگونه یک تیم لیگ برتری بیس بال که سهم بازار کوچکی دارد با نوآوری در صنعتی با تفکرات قدیمی می‌تواند با تیم‌هایی رقابت کند که سهم بزرگ‌تری از بازار را در اختیاردارند. درواقع، فیلم در حوزه‌های مختلفی از مدیریت اجرایی به ما درس‌هایی می‌دهد،مثلاً رهبری، نوآوری، فائق آمدن بر مقاومت به تغییر و ایجاد یک مزیت رقابتی پایدار.

 

در این مطلب به یکی از نکات قابل‌توجه فیلم می‌پردازیم و آن مدیریت اطلاعات است.

مدیر تیم توانست با اتخاذ رویکرد مبتنی برداده ها تیم خود را با بودجه‌ای‌ بسیار ناچیز از قعر جدول به صدر جدول بیاورد و سپس تا پنج بار در هشت فصل تیم را به نیمه‌نهایی ببرد. این مدل بعدها توسط دیگر گروه‌ها به کار گرفته شد و نتیجه‌ی آن برد در سطح جهانی بود. داستان ازاین‌قرار است که در آغاز فصل سال ۲۰۰۲ تیم‌های ثروتمند مثل نیویورک یانکیز با دستمزد ۱۲۶ میلیون دلار جز ثروتمندترین گروه‌ها و تیم اوکلند آتلیس با دستمزد ۴۱ میلیون دلار جز فقیرترین گروه‌ها بودند. این بدان معنا بود که ثروتمندترین گروه‌ها می‌توانستند بهترین بازیکنان را خریداری کنند و تیم‌های فقیر مثل تیم آتلیس تنها می‌توانستند بازیکنانی را بخرند که تیم‌های قوی آن‌ها را نمی‌خواستند و بنابراین شکست آن‌ها قطعی بود.

وضع به همین منوال بود تا آنکه بیلی بین (برد پیت) و تئوری‌مانی بال وارد صحنه می‌شوند. بیلی بین چگونه معجزه کرد؟ او با دقت به داده‌ها نگاه کرد. دیدگاه مدیریت سنتی می‌گفت تنها تیم‌های دارای ضربه زن های ماهر و بازیکنان جوان می‌توانند پیروز میدان بشوند؛ اما بین و دستیارش پائول دی پودستا (مدیر اجرایی) از ابزار آنالیز پیشرفته آماری استفاده کردند و ثابت کردند دیدگاه مدیریت سنتی دراین‌باره غلط است. آن‌ها با تحلیل چند متغیر دریافتند که یک یا دو متغیر مهم وجود دارد که بیش از بقیه احتمال برد تیم را تضمین می‌کند؛ بنابراین بین با استخدام بازیکنانی که می‌توانست دستمزد آن‌ها را بپردازد وارد فصل جدید شد.

او اهمیت نمی‌داد که بازیکنان اضافه‌وزن داشته باشند یا دیگر دوره اوج بازیگری آن‌ها گذشته است، بلکه او با استفاده از تحلیل آماری پیشرفته به ارزش هر بازیکن پی می‌برد و آن‌ها را در جایگاه مناسب قرارداد. او توانست با رویکرد مبتنی بر داده به استراتژی دست یابد که سایر تیم‌های ثروتمند آن را نادیده گرفته بودند. با برد های پیاپی تیم آتلیس استراتژی بین نیز بسیار معروف شد. هنوز هم بین مدیران اصطلاح مانی بال به معنای دامنه‌ی وسیعی از مفاهیم مدیریتی است.

مطالعه این مطلب را به دوستان خود هدیه دهید (لینک کوتاه): rmcg.ir/6005