کد مطلب: 4004

در همه سازمان ها گروه های مختلفی از کارکنان وجود دارند که از عملکرد و کارایی متفاوت هستند. یک از چالش های مدیران برخورد متناسب با هر یک از این گروه هست. در این مطلب قصد داریم  کارکنان را بر اساس سطح عملکرد آنها به چهار گروه تقسیم کنیم و برخورد مناسب مدیران با هر یک از آن ها را مورد بررسی قرار دهیم:

گروه اول: کارکنانی هستند که پتانسیل ارتقا و رشد دارند و می توانند مسئولیت بیشتر و مشاغل بالاتر و مهمتری را بپذیرند. برای این افراد باید از طریق برنامه های مدیریت استعدادها فرصت های کاری جدید و مهمتر (متناسب با استعدادهای آنها) فراهم کرد.

گروه دوم: کارکنانی را شامل می شود که پتانسیل ارتقا و رشد ندارند اما می توانند در سطح فعلی، مسئولیت های بیشتری بپذیرند. برای این گروه از کارکنان باید در سطح فعلی مشاغلی غنی تر فراهم نمود.

گروه سوم: کسانی هستند که شغل فعلی و وظایف و مسئولیت های آن را به خوبی انجام می دهند، اما به حداکثر بهره روی خود رسیده اند. این قبیل کارکنان را باید در همین شغل نگه داشت و گاهی از آنها خواست که در نقش معلم و مربی، دانش و تجارب خود را به شاغلین جدید این شغل منتقل کنند.

گروه چهارم: کارکنانی را در برمی گیرد که شغل و وظایف فعلی خود را به خوبی انجام نمی دهند و از عهده آن، آنگونه که انتظار می رود برنمی آیند. این قبیل کارکنان باید مورد آموزش و حمایت قرار گیرند تا در شغل و مسئولیت فعلی خود کار آمد شوند و عملکرد قابل قبولی پیدا کنند.

همانطور که مشاهده کردید برخورد مناسب با هر یک از گروه ها باید متناسب با مختصات عملکردی آن ها باشد و نمی توان به بهانه رعایت مساوات و برابری یک راه از پیش تعیین شده را برای همه کارکنان سازمان طی کرد.

 

این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید (لینک کوتاه): rmcg.ir/4004