کد مطلب: 4003
در دومین قسمت از موضوع راهکارهای بهبود عملکرد کارکنان به موضوعات تدوین استانداردهای سطح بالا، ایجاد فضای آزاد، عدم پرداختن به جزئیات، مشارکت کارکنان و حذف موانع به کمک کارکنان، پرداختیم. در این مطلب 5 راهکار دیگر را مورد بحث و بررسی قرار خواهیم داد:
11.ارائه بازخورد به کارکنان:
به کارکنان بازخوردهای صادقانه، عینی و پرتعداد بدهید. دادن بازخورد پاسخی به یک خواسته اساسی و نیاز پایه همه انسان هاست که مایلند بدانند چگونه کار می کنند و دیگران در مورد آنها و کارشان چه نظراتی دارند. بازخورد کمک می کند که کارکنان در مسیر تحقق اهداف به درستی پیش بروند. هرگز اجازه ندهید که رفتارهای نامطلوب و نادرست یا عملکردهای غیررضایت بخش بدون تذكر باقی بمانند یا ادامه یابند و متقابلا اجازه ندهید رفتارهای مطلوب و عملکردهای رضایت بخش هم بدون تقدیر و تشویق باقی بمانند یا کاهش پیدا کنند. برای مدیران بسیار مهم و ضروری است که نحوه ارائه بازخورد را بیاموزند، چرا که هدف بازخورد ارتقا و بهبود عملکرد است. بازخورد را باید مرتب، پرتعداد و عینی ارائه داد. اگر بازخورد فقط به انتقاد محدود شود موجب می شود گیرنده آن عصبانی شود، موضع تدافعی بگیرد و شاید حتی عملکردها و رفتارهای نامطلوبتری از خود نشان دهد.
تلاش کنید که بازخورد را به تجربه ای برای یادگیری و آموزش کارکنان تبدیل کنید.
بازخورد دادن را به صورت خصوصی و محرمانه انجام دهید، برای کارمند از رفتارهایش مثال بزنید، به نگرشها و شخصیت افراد حمله نکنید. اجازه بدهید کارکنانتان بفهمند و بدانند که چگونه می توانند عملکرد و رفتارشان را بهبود دهند.
12. پاداش:
برنامه های پاداش و قدرشناسی متنوعی داشته باشید. پاداش و قدرشناسی دو موتور محرک عملکرد انسان ها هستند. تردیدی نیست که انگیزه و بهره وری کارکنان، وقتی با پاداش و قدرشناسی مرتبط شود افزایش پیدا می کند. کارکنان غیر از پول و حقوق که نیازهای اولیه و معیشتی آنها را تامین می کند به چیزهای دیگری هم نیاز دارند که عملکرد و موفقیت آنها را تایید کند و مورد قدردانی قرار دهد.
پاداش ها و قدر شناسی را باید به شیوه ای انجام داد که برای کارکنان معنی دار و ارزشمند باشد. به کارکنان چیزهایی ندهید که آن را نمی خواهند. اگر مطمئن نیستید که کارکنان تان چه می خواهند از خودشان بپرسید. هم از پاداش های پولی و هم غیرپولی استفاده کنید. علیرغم آنکه کارکنان، پول و پرداخت های نقدی را خیلی دوست دارند اما خاطره شیرین پاداش های غیر پولی در ذهن و فکر آن ها پایدارتر و ماندگارتر است. زمان و نوع پاداش ها را متنوع کنید. پاداش های مشابه و یکنواخت بعد از مدتی کهنه می شوند. تلاش کنید تا با شیوه ها و در زمان هایی غیر منتظره به افراد پاداش دهید. عملکردهای برتر و کارکنان دارای این نوع عملکردها را زیر نورافکن قرار دهید و پاداش را لذت بخش تر و برانگیزاننده کنید. پاداش باعث تکرار و ترویج عملکردهای خوب و رفتارهای مطلوب می شود.
13. نظرسنجی از کارکنان:
از کارکنان نظرسنجی کنید و رضایت آن ها را مورد بررسی قرار دهید. شما به عنوان مدیر باید در طول سال با شیوه های مختلف با کارکنان تان در تماس و ارتباط باشید. از طریق این تماس ها و سوالاتی که می پرسید باید بتوانید درک و کشف کنید که در دهن و فکر آنها چه می گذرد. در کنار همه این تماس ها و ارتباطات غیر رسمی و شفاهی، سالی یکبار شما از طریق یک بررسی و نظرسنجی جدی تر و عمیق تر، اطلاعات مستند و دقیق تر به دست آورید. در صورت امکان از همه کارکنان نظرسنجی کنید و این کار را در زمان های مناسب انجام دهید. در نظرسنجی خود همه موارد و موضوعات مهم از جمله مدیریت، آموزش، رضایت شغلی و حقوق و مزایا و شرایط محیا کار را در نظر بگیرید. رضایت کارکنان عامل بسیار تاثیر گذاری در عملکرد و رفتارهای آنهاست.
14. مهم تلقی کردن کار کارکنان:
کار را از نظر کارکنان مهم و با اهمیت کنید، به نحوی که احساس کنه کارشان تفاوت ایجاد می کند. اگر کارکنان احساس کنند کاری که انجام می دهند چندان مهم نیست، دیگران به ویژه مدیران نسبت به آن توجه و اعتنا ندارند و انجام دادن یا ندادن و یا خوب انجام دادن یا ندادن کار تاثیری ندارد و تفاوتی ایجاد نمی کند، کار را جدی نمی گیرند و عملکرد مطلوب و رضایت بخشی نخواهد داشت. یکی از نشانه های اهمیت یک کار آن است که مدیر برای آن کار وقت شخصی تخصيص دهد، آن کار را علاقه مندانه پیگیری کند، خوشحالی و رضایتش از کیفیت کار یا ناراحتی و نگرانی اش را از پایین بودن کیفیت یا مواجه شدن کار با تاخیر ابراز کند و نشان دهند. این تکنیک ها را به کار ببرید، بگذارید کارکنان احساس مهم بودن و موثر بودن داشته باشند و آثار مثبت ایجاد و حفظ این احساس را بر رفتار و عملکرد کارکنان تان مشاهده کنید. البته مثل هر تدبیر و سیاست مدیریتی دیگری، دقت کنید که در این مسیر دچار افراط و تفریط نشوید و کارمندان را هم گرفتار خود بزرگ بینی و توهم نکنید.
15. بیان انتظارات به صورت شفاف:
انتظارات خود از کارکنان را شفاف و واضح توضیح دهید. معیارها را با ذکر مثال تشریح کنید، این کار را هر وقت لازم دانستید تکرار کنید. تکرار اهداف و انتظارات هم ابهامات را کاهش می دهد و هم نشانه اهمیتی است که دارند. شما برای اعلام انتظاراتی که از کارکنان دارید باید دو نوع جلسه و گفتگو با آنان برگزار کنید، انتظارات عمومی و مشابه با همه کارکنان یا گروهی از آنان را در جلسه عمومی و گروهی مطرح کنید و برای تبیین انتظارات خاصی که از هر یک از آنها دارید جلسات خصوصی دو نفره تشکیل دهید. فضای جلسه را به نحوی تنظیم کنید که کارمندتان برای بیان سوالات، ابهامات، نگرانی ها و حتی مخالفت های خود احساس راحتی کند. از او بخواهید و او را تشویق کنید تا سوالاتش را مطرح کند، با اهداف و انتظاراتی که از سوی شما مطرح می شود چالش نماید و او هم متقابلا انتظارات و توقعاتی را که از شما دارد مطرح کند.
این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید (لینک کوتاه): rmcg.ir/4003